ποδοκάκη

Ετυμολογία

ποδοκάκη < αρχαία ελληνική ποδοκάκη / ποδοκάκκη

Ουσιαστικό

ποδοκάκη θηλυκό

• (λόγιο) όπως ποδοκάκη

  ≈ συνώνυμα: καρτζικεῖον, κάρτσουκον

Πηγές

• «ποδοκάκκη» - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ποδοκάκη	αἱ	ποδοκάκαι
γενική	τῆς	ποδοκάκης	τῶν	ποδοκακῶν
δοτική	τῇ	ποδοκάκῃ	ταῖς	ποδοκάκαις
αιτιατική	τὴν	ποδοκάκην	τὰς	ποδοκάκᾱς
κλητική ὦ!		ποδοκάκη		ποδοκάκαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ποδοκάκᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ποδοκάκαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ποδοκάκη < (πούς) ποδο- + κάκκη ή κάκη

Ουσιαστικό

ποδοκάκη θηλυκό ή ποδοκάκκη

• σύνεργο τιμωρίας ή βασανισμού στο οποίο σχεδόν σφήνωναν και έσφιγγαν τα πόδια

Συνώνυμα

• ξύλον

Πηγές

• ποδοκάκκη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ποδοκάκκη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  δείτε και «ποδοκάκη»