περικνημίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περικνημίς	αἱ	περικνημῖδες
γενική	τῆς	περικνημῖδος	τῶν	περικνημίδων
δοτική	τῇ	περικνημῖδῐ	ταῖς	περικνημῖσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	περικνημῖδᾰ	τὰς	περικνημῖδᾰς
κλητική ὦ!		περικνημίς*		περικνημῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περικνημῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		περικνημίδοιν
Με μακρό γιώτα στο θέμα -ίς -ῖδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «σφραγίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Αρχαίος Αθηναίος οπλίτης βάζει την περικνημίδα του. Αττικός αμφορέας 550-520 πκε

Ετυμολογία

περικνημίς < περι- + αρχαία ελληνική κνημίς < κνήμη

Ουσιαστικό

περικνημίς, -ῖδος θηλυκό

• η περικνημίδα

  ≈ συνώνυμα: κνημίς

Πηγές

• περικνημίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• περικνημίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.