παρηγόρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρηγόρηση	οι	παρηγορήσεις
γενική	της	παρηγόρησης*	των	παρηγορήσεων
αιτιατική	την	παρηγόρηση	τις	παρηγορήσεις
κλητική		παρηγόρηση		παρηγορήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρηγορήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρηγόρηση < ελληνιστική κοινή παρηγόρησις < αρχαία ελληνική παρηγορέω

Ουσιαστικό

παρηγόρηση θηλυκό

• (λόγιο) άλλη μορφή του παρηγοριά, η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του παρηγορώ

Μεταφράσεις

    παρηγόρηση

→ δείτε τη λέξη παρηγοριά