πάρεσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πάρεσῐς	αἱ	παρέσεις
γενική	τῆς	παρέσεως	τῶν	παρέσεων
δοτική	τῇ	παρέσει	ταῖς	παρέσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πάρεσῐν	τὰς	παρέσεις
κλητική ὦ!		πάρεσῐ		παρέσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παρέσει
γεν-δοτ	τοῖν		παρεσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πάρεσις, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < παρε-, μεταπτωτική βαθμίδα του παρίημι (αφήνω να πέσει - χαλαρώνω) + -σις < παρ- + ἵημι. Συγκρίνετε το σχήμα ἐνίημι > ἔνεσις.

Ουσιαστικό

πάρεσις, -εως θηλυκό

• μυική παράλυση, πάρεση

Πηγές

• πάρεσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.