ξεγελαστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ξεγελαστής	οι	ξεγελαστές
γενική	του	ξεγελαστή	των	ξεγελαστών
αιτιατική	τον	ξεγελαστή	τους	ξεγελαστές
κλητική		ξεγελαστή		ξεγελαστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξεγελαστής < ξεγελάω / ξεγελώ, θέμα ξε-γελασ- + • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Προφορά

ΔΦΑ : /kse.ʝe.laˈstis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ξε‐γε‐λα‐στής

Ουσιαστικό

ξεγελαστής αρσενικό

• (σπάνιο) αυτός που ξεγελάει, που παραπλανά

Συγγενικά

• ξεγέλασμα
• ξεγελάω

→ και δείτε τις λέξεις ξε-, γελαστής και γελάω

Μεταφράσεις

    ξεγελαστής

Πηγές

• «ξεγελώ (& ξεγελαστής)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)