νεκυοστόλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νεκυοστόλος	τὸ	νεκυοστόλον
γενική	τοῦ/τῆς	νεκυοστόλου	τοῦ	νεκυοστόλου
δοτική	τῷ/τῇ	νεκυοστόλῳ	τῷ	νεκυοστόλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	νεκυοστόλον	τὸ	νεκυοστόλον
κλητική ὦ!		νεκυοστόλε		νεκυοστόλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	νεκυοστόλοι	τὰ	νεκυοστόλᾰ
γενική	τῶν	νεκυοστόλων	τῶν	νεκυοστόλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	νεκυοστόλοις	τοῖς	νεκυοστόλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	νεκυοστόλους	τὰ	νεκυοστόλᾰ
κλητική ὦ!		νεκυοστόλοι		νεκυοστόλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	νεκυοστόλω	τὼ	νεκυοστόλω
γεν-δοτ	τοῖν	νεκυοστόλοιν	τοῖν	νεκυοστόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

νεκυοστόλος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

νεκυοστόλος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

1. (για τον Χάρωνα) που διαπορθμεύει τους νεκρούς μέσω της Στυγός
2. (για φέρετρο) που μεταφέρει νεκρούς

Πηγές

• νεκυοστόλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νεκυοστόλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.