μόρσιμον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μόρσιμον	τὰ	μόρσιμᾰ
γενική	τοῦ	μορσίμου	τῶν	μορσίμων
δοτική	τῷ	μορσίμῳ	τοῖς	μορσίμοις
αιτιατική	τὸ	μόρσιμον	τὰ	μόρσιμᾰ
κλητική ὦ!		μόρσιμον		μόρσιμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μορσίμω
γεν-δοτ	τοῖν		μορσίμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία 1

μόρσιμον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου μόρσιμος

Ουσιαστικό

μόρσιμον ουδέτερο

• το πεπρωμένο, η ειμαρμένη

  ※  ἰδοὺ σιγῶ· σὺν τοῖς ἃλλοις πᾶσι πείσομαι καὶ πάθω τὸ μόρσιμον (Αισχύλος, Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας, 263 (@greek‑language.gr μετάφραση: Ιωάννης Γρυπάρης)

  ※  [...] ἤγουν το πεπρωμένον. τοῦτ' ἒϛι, τὸ εἳμαρνένον (σχόλιo έκδοσης (1818) Conrad Schwenck @books.google)

Δείτε επίσης

• Μόρσιμα - Αμόρσιμα (1962) έργο για πιάνο, βιολί, βιολοντσέλο και κοντραμπάσο. Ιάννης Ξενάκης (Iannis Xenakis). Καταχώριση ηχητικού τεκμηρίου μουσικού έργου, Βιβλιοθήκη Τμήματος Μουσικών Σπουδών (ΑΠΘ) πρόσβαση:2019.06.20.

Ετυμολογία 2

μόρσιμον: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

μόρσιμον

1. αρσενικό αιτιατική ενικού του μόρσιμος
2. ουδέτερο ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού του μόρσιμον

Πηγές

• μόρσιμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μόρσιμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.