μπελαλής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μπελαλής	οι	μπελαλήδες
γενική	του	μπελαλή	των	μπελαλήδων
αιτιατική	τον	μπελαλή	τους	μπελαλήδες
κλητική		μπελαλή		μπελαλήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μπελαλής < (άμεσο δάνειο) τουρκική belalı + -ς < bela. Μορφολογικά αναλύεται σε μπελ(άς) + -αλής

Ουσιαστικό

μπελαλής αρσενικό (θηλυκό: μπελαλού, μπελαλίδισσα)

• αυτός που προξενεί μπελάδες

Μεταφράσεις

    μπελαλής

γαλλικά : importun (fr), chamailleur (fr), casse-pieds (fr) τουρκικά : belalı (tr)