μονώροφο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μονώροφο	τα	μονώροφα
γενική	του	μονωρόφου & μονώροφου	των	μονωρόφων
αιτιατική	το	μονώροφο	τα	μονώροφα
κλητική		μονώροφο		μονώροφα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονώροφο < μονο- + όροφος, ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του μονώροφος

Ουσιαστικό

μονώροφο ουδέτερο, (λόγιο) μονώροφον

• οικοδόμημα που φέρει ένα ορόφο

Μεταφράσεις

    μονώροφο