μονιστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μονιστής	οι	μονιστές
γενική	του	μονιστή	των	μονιστών
αιτιατική	τον	μονιστή	τους	μονιστές
κλητική		μονιστή		μονιστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονιστής < μονισμός + -ιστής < λόγιο ενδογενές δάνειο: γερμανική Monismus < αρχαία ελληνική μόνος

Ουσιαστικό

μονιστής αρσενικό

• (φιλοσοφία) ο υποστηρικτής της θεωρίας του μονισμού

Συνώνυμα

• ενιστής

Μεταφράσεις

    μονιστής

αγγλικά : monist (en)