μεμέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μεμέτης	οι	μεμέτηδες
γενική	του	μεμέτη	των	μεμέτηδων
αιτιατική	τον	μεμέτη	τους	μεμέτηδες
κλητική		μεμέτη		μεμέτηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεμέτης < τουρκική Mehmet / Mehmed / Muhammad (Μωάμεθ)

Προφορά

ΔΦΑ : /meˈme.tis/

Ουσιαστικό

μεμέτης αρσενικό

• (παρωχημένο, λαϊκότροπο, μειωτικό) ο Τούρκος, ο μωαμεθανός

Σημειώσεις

• απαντά και ο μειωτικός / ειρωνικός πληθυντικός μεμέτια

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Μωάμεθ

Δείτε επίσης

• Μεχμέτ στη Βικιπαίδεια 
• Τουρκαλάς

Μεταφράσεις

    μεμέτης

→ δείτε τις λέξεις Τούρκος και μωαμεθανός