μελικήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μελικήριον	τὰ	μελικήριᾰ
γενική	τοῦ	μελικηρίου	τῶν	μελικηρίων
δοτική	τῷ	μελικηρίῳ	τοῖς	μελικηρίοις
αιτιατική	τὸ	μελικήριον	τὰ	μελικήριᾰ
κλητική ὦ!		μελικήριον		μελικήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μελικηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		μελικηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μελικήριον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μέλι + κηρίον < κηρός

Ουσιαστικό

μελικήριον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• κηρήθρα

  ≈ συνώνυμα: μελίκηρον

Πηγές

• μελικήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.