μαστίχη

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μαστίχη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική

Ουσιαστικό

μαστίχη-ης θηλυκό

1. (λόγιο) η μαστίχα
2. υλικό συγκόλλησης

   ⮡  Ελαστομερής σφραγιστική και συγκολλητική μαστίχη

   ⮡  'πολυουρεθανική μαστίχη, ασφαλτική μαστίχη, ακρυλική μαστίχη

Μεταφράσεις

    η μαστίχα

→ δείτε τη λέξη μαστίχα

    η συγκολλητική ουσία

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μαστίχη	αἱ	μαστίχαι
γενική	τῆς	μαστίχης	τῶν	μαστιχῶν
δοτική	τῇ	μαστίχῃ	ταῖς	μαστίχαις
αιτιατική	τὴν	μαστίχην	τὰς	μαστίχᾱς
κλητική ὦ!		μαστίχη		μαστίχαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μαστίχᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		μαστίχαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μαστίχη < μαστάζω (μασάω) → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μαστίχηθηλυκό

• η μαστίχα από τον σχίνο

Συγγενικά

• μαστάζω
• μαστιχάω
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• μαστίχη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.