λογοθήρας

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	λογοθήρᾱς	οἱ	λογοθῆραι
γενική	τοῦ	λογοθήρου	τῶν	λογοθηρῶν
δοτική	τῷ	λογοθήρᾳ	τοῖς	λογοθήραις
αιτιατική	τὸν	λογοθήρᾱν	τοὺς	λογοθήρᾱς
κλητική ὦ!		λογοθήρᾱ		λογοθῆραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λογοθήρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		λογοθήραιν
1η κλίση, ομάδα 'νεανίας', Κατηγορία 'λογοθήρας' όπως «λογοθήρας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λογοθήρας < (λόγος) λογο- + -θήρας (θηράω)

Ουσιαστικό

λογοθήρας αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ο κυνηγός λέξεων, κυνηγός λόγου

Πηγές

• λογοθήρας - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.