κουρούπης

^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)} κυρίως ο ορισμός: μεθυσμένος, και η ετυμολογία.

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κουρούπης	οι	κουρούπηδες
γενική	του	κουρούπη	των	κουρούπηδων
αιτιατική	τον	κουρούπη	τους	κουρούπηδες
κλητική		κουρούπη		κουρούπηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουρούπης < πιθανόν κουρούπ(ι) + -ης

Ουσιαστικό

κουρούπης αρσενικό

1. φαλακρός
2. (ιδιωματικό) μεθυσμένος (& κρούπης) ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Μεταφράσεις

    κουρούπης

→ δείτε τη λέξη φαλακρός