κομμούνι
Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | το | κομμούνι | τα | κομμούνια |
γενική | — | — | ||
αιτιατική | το | κομμούνι | τα | κομμούνια |
κλητική | κομμούνι | κομμούνια | ||
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση. | ||||
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
- κομμούνι < κομμουν(ιστής) + υποκοριστικό επίθημα -ι [1]
Προφορά
- ΔΦΑ : /koˈmu.ni/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κομ‐μού‐νι
Ουσιαστικό
κομμούνι ουδέτερο
Άλλες γραφές
Άλλες μορφές
Συγγενικά
- → δείτε και τις λέξεις κομμουνιστής και κομμουνισμός
Μεταφράσεις
προφορικός υβριστικός όρος για τον κομμουνιστή
Αναφορές
- ↑ κομμούνι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας