κομμίωσις

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κομμίωσις	αἱ	κομμιώσεις
γενική	τῆς	κομμιώσεως	τῶν	κομμιώσεων
δοτική	τῇ	κομμιώσει	ταῖς	κομμιώσεσι(ν)
αιτιατική	τὴν	κομμίωσιν	τὰς	κομμιώσεις
κλητική ὦ!		κομμίωσι		κομμιώσεις
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κομμίωσις (μαρτυρείται από το 1894) < *κομμιῶ + -σις < αρχαία ελληνική κόμμι → και δείτε τη λέξη κομμίωση

Ουσιαστικό

κομμίωσις, -εως θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η κομμίωση