κλειθρία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κλειθρίᾱ	αἱ	κλειθρίαι
γενική	τῆς	κλειθρίᾱς	τῶν	κλειθριῶν
δοτική	τῇ	κλειθρίᾳ	ταῖς	κλειθρίαις
αιτιατική	τὴν	κλειθρίᾱν	τὰς	κλειθρίᾱς
κλητική ὦ!		κλειθρίᾱ		κλειθρίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλειθρίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κλειθρίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλειθρία < αρχαία ελληνική κλεῖθρον + -ία < κλείω

Ουσιαστικό

κλειθρία θηλυκό

1. (ελληνιστική κοινή) κλειδαρότρυπα
2. (ελληνιστική κοινή) χαραμάδα πόρτας

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : κληϊθρίη

Πηγές

• κλειθρία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κλειθρία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.