κλανίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κλανίον	τὰ	κλανίᾰ
γενική	τοῦ	κλανίου	τῶν	κλανίων
δοτική	τῷ	κλανίῳ	τοῖς	κλανίοις
αιτιατική	τὸ	κλανίον	τὰ	κλανίᾰ
κλητική ὦ!		κλανίον		κλανίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλανίω
γεν-δοτ	τοῖν		κλανίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλανίον (ελληνιστική κοινή) < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κλανίον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (σε πάπυρο, κόσμημα) βραχιόλι

  ※  3ος αιώνας κε, ⌘ HGV: P.Diog. 12, Donatio mortis causa, στ. 11, (11-14), @papyri.info

  ἔχω [δὲ χρυσία κλάνια ζεῦγος ἓν μναιαίων δύο καὶ ψελίων ζεῦγος]
  [ἓν μ]ναέων(*) τριῶν καὶ ὁμο̣[ίως ἄλλα χρυσία τετάρτας πέντε καὶ τὰ ἱμάτιά μου καὶ τὰ χαλκωμάτια.]
  [ταῦτα] πάντα διέταξα τῷ υἱῷ [μου· διέταξα δὲ τὸ ζεῦγος τῶν κλανίων μου πραθῆναι καὶ]
  [ἀναλω]θῆναι ἰς(*) τὴν περισ̣[τολήν μου.

  ≈ συνώνυμα: ψέλιον

Άλλες μορφές

• κλάλιον
• κλάνιον

Πηγές

• κλανίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.