κειμήλιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κειμήλιο	τα	κειμήλια
γενική	του	κειμηλίου & κειμήλιου	των	κειμηλίων
αιτιατική	το	κειμήλιο	τα	κειμήλια
κλητική		κειμήλιο		κειμήλια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κειμήλιο < αρχαία ελληνική κειμήλιον < κεῖμαι

κειμήλιο ουδέτερο

το αντικείμενο που έχει για κάποιον μεγάλη συναισθηματική αξία ώστε να το διατηρεί ως αναμνηστικό
(θρησκεία) το λείψανο αγίου

κειμήλιο