κατανόησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατανόησῐς	αἱ	κατανοήσεις
γενική	τῆς	κατανοήσεως	τῶν	κατανοήσεων
δοτική	τῇ	κατανοήσει	ταῖς	κατανοήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατανόησῐν	τὰς	κατανοήσεις
κλητική ὦ!		κατανόησῐ		κατανοήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κατανοήσει
γεν-δοτ	τοῖν		κατανοησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατανόησις < κατανοέω / κατανοῶ, κατανοη- + -σις < κατά + αρχαία ελληνική νοέω

Ουσιαστικό

κατανόησις, -εως θηλυκό

1. παρατήρηση
2. (ελληνιστική σημασία) κατανόηση, τρόποι παρατήρησης

Πηγές

• κατανόησις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κατανόησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.