καταμέριση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταμέριση	οι	καταμερίσεις
γενική	της	καταμέρισης*	των	καταμερίσεων
αιτιατική	την	καταμέριση	τις	καταμερίσεις
κλητική		καταμέριση		καταμερίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταμερίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταμέριση < ελληνιστική κοινή καταμέρισις < αρχαία ελληνική καταμερίζω

Ουσιαστικό

καταμέριση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του καταμερίζω

Άλλες μορφές

• καταμερισμός

Μεταφράσεις

    καταμέριση

→ δείτε τη λέξη καταμερισμός