καταιόνησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταιόνησῐς	αἱ	καταιονήσεις
γενική	τῆς	καταιονήσεως	τῶν	καταιονήσεων
δοτική	τῇ	καταιονήσει	ταῖς	καταιονήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καταιόνησῐν	τὰς	καταιονήσεις
κλητική ὦ!		καταιόνησῐ		καταιονήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταιονήσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταιονησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταιόνησις (ελληνιστική κοινή) < καταιονάω / καταιονῶ, καταιονη- + -σις < κατά + αρχαία ελληνική αἰονάω "πλένω, περιλούω"

Ουσιαστικό

καταιόνησις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) καταιώνηση, καταιονισμός

Συγγενικά

• καταιόνημα
• καταινονίζω

→ και δείτε τις λέξεις καταιονάω, κατά και αἰονάω

Πηγές

• καταιόνησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.