καταθέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καταθέτης	οι	καταθέτες
γενική	του	καταθέτη	των	καταθετών
αιτιατική	τον	καταθέτη	τους	καταθέτες
κλητική		καταθέτη		καταθέτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταθέτης < καταθέτω

Ουσιαστικό

καταθέτης αρσενικό

1. αυτός που καταθέτει
2. (ειδικότερα) αυτός που καταθέτει χρηματικό ποσό σε τραπεζικό λογαριασμό ή, γενικότερα, που έχει καταθετικό λογαριασμό

Συγγενικά

• καταθέτρια

Μεταφράσεις

    οικονομικός όρος

αγγλικά : depositor (en) ιταλικά : depositante (it), impositore (it) τουρκικά : mudi (tr)