καταδιελών

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	καταδιελών	ἡ	καταδιελοῦσᾰ	τὸ	καταδιελόν
γενική	τοῦ	καταδιελόντος	τῆς	καταδιελούσης	τοῦ	καταδιελόντος
δοτική	τῷ	καταδιελόντῐ	τῇ	καταδιελούσῃ	τῷ	καταδιελόντῐ
αιτιατική	τὸν	καταδιελόντᾰ	τὴν	καταδιελούσᾰν	τὸ	καταδιελόν
κλητική ὦ!		καταδιελών		καταδιελοῦσᾰ		καταδιελόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	καταδιελόντες	αἱ	καταδιελοῦσαι	τὰ	καταδιελόντᾰ
γενική	τῶν	καταδιελόντων	τῶν	καταδιελουσῶν	τῶν	καταδιελόντων
δοτική	τοῖς	καταδιελοῦσῐ(ν)	ταῖς	καταδιελούσαις	τοῖς	καταδιελοῦσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	καταδιελόντᾰς	τὰς	καταδιελούσᾱς	τὰ	καταδιελόντᾰ
κλητική ὦ!		καταδιελόντες		καταδιελοῦσαι		καταδιελόντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	καταδιελόντε	τὼ	καταδιελούσᾱ	τὼ	καταδιελόντε
γεν-δοτ	τοῖν	καταδιελόντοιν	τοῖν	καταδιελούσαιν	τοῖν	καταδιελόντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'φυγών' όπως «φυγών» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

καταδιελών

• μετοχή ενεργητικού αορίστου του ρήματος καταδιαιρέω

  → χρειάζεται παράθεμα, περίοδο γλώσσας και ποιος είναι ο αόριστος}}

Πηγές

• καταδιαιρέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.