κατάποσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κατάποσῐς	αἱ	καταπόσεις
γενική	τῆς	καταπόσεως	τῶν	καταπόσεων
δοτική	τῇ	καταπόσει	ταῖς	καταπόσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κατάποσῐν	τὰς	καταπόσεις
κλητική ὦ!		κατάποσῐ		καταπόσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταπόσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταποσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάποσις < καταπίνω. Μορφολογικά αναλύεται σε κατά- + πόσις. Για την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *pō-, *pī- → δείτε τις λέξεις πίνω και πόσις

Ουσιαστικό

κατάποσις, -εως θηλυκό

• κατάποση

Πηγές

• κατάποσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.