καλλιπρόσωπος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

καλλιπρόσωπος < αρχαία ελληνική καλλιπρόσωπος

Επίθετο

καλλιπρόσωπος, -ος, -ον

• που έχει όμορφο πρόσωπο

Πηγές

• καλλιπρόσωπος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	καλλιπρόσωπος	τὸ	καλλιπρόσωπον
γενική	τοῦ/τῆς	καλλιπροσώπου	τοῦ	καλλιπροσώπου
δοτική	τῷ/τῇ	καλλιπροσώπῳ	τῷ	καλλιπροσώπῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	καλλιπρόσωπον	τὸ	καλλιπρόσωπον
κλητική ὦ!		καλλιπρόσωπε		καλλιπρόσωπον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	καλλιπρόσωποι	τὰ	καλλιπρόσωπᾰ
γενική	τῶν	καλλιπροσώπων	τῶν	καλλιπροσώπων
δοτική	τοῖς/ταῖς	καλλιπροσώποις	τοῖς	καλλιπροσώποις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	καλλιπροσώπους	τὰ	καλλιπρόσωπᾰ
κλητική ὦ!		καλλιπρόσωποι		καλλιπρόσωπᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	καλλιπροσώπω	τὼ	καλλιπροσώπω
γεν-δοτ	τοῖν	καλλιπροσώποιν	τοῖν	καλλιπροσώποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καλλιπρόσωπος < καλλι- + πρόσωπ(ο) + -ος

Επίθετο

καλλιπρόσωπος, -ος, -ον

• που έχει όμορφο πρόσωπο

Πηγές

• καλλιπρόσωπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.