καθαρτήρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καθαρτήρας	οι	καθαρτήρες
γενική	του	καθαρτήρα	των	καθαρτήρων
αιτιατική	τον	καθαρτήρα	τους	καθαρτήρες
κλητική		καθαρτήρα		καθαρτήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθαρτήρας < ελληνιστική κοινή καθαρτήρ < αρχαία ελληνική καθαίρω

Ουσιαστικό

καθαρτήρας αρσενικό

• όργανο με το οποίο καθαρίζουμε την κάννη ενός όπλου

Συνώνυμα

• σχοινοκαθαριστήρας
• αποκαθαρτήρας

Μεταφράσεις

    καθαρτήρας