ιδιοχρησία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ιδιοχρησία	οι	ιδιοχρησίες
γενική	της	ιδιοχρησίας	των	ιδιοχρησιών
αιτιατική	την	ιδιοχρησία	τις	ιδιοχρησίες
κλητική		ιδιοχρησία		ιδιοχρησίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιδιοχρησία < ιδιο- + χρῆσις < μεταφραστικό δάνειο από τη γερμανική Selbstgebrauch

Προφορά

ΔΦΑ : /i.ði.o.xɾiˈsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐δι‐ο‐χρη‐σί‐α

Ουσιαστικό

ιδιοχρησία θηλυκό

1. η αποκλειστική χρήση ενός πράγματος που αποτελεί περιουσιακό στοιχείο από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του
2. (νομικός όρος) το δικαίωμα που έχει ο ιδιοκτήτης ενός ακινήτου να λύσει το ενοικιαστήριο συμβόλαιο με τον ενοικιαστή του, προκειμένου να κατοικήσει στο ακίνητο ο ίδιος ή το παιδί του

Δείτε επίσης

• ιδιοχρησιμοποίηση

Μεταφράσεις

    ιδιοχρησία