θυρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	θυρίς	αἱ	θυρίδες
γενική	τῆς	θυρίδος	τῶν	θυρίδων
δοτική	τῇ	θυρίδῐ	ταῖς	θυρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	θυρίδᾰ	τὰς	θυρίδᾰς
κλητική ὦ!		θυρίς*		θυρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θυρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		θυρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θυρίς < θύρ(α) + υποκοριστικό επίθημα -ίς

Ουσιαστικό

θυρίς θηλυκό

• παράθυρο ή μικρό άνοιγμα, θυρίδα

Συγγενικά

• θύριον

→ και δείτε τη λέξη θύρα

Πηγές

• θυρίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θυρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.