θαλάττιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	θαλάττιος	ἡ	θαλαττίᾱ	τὸ	θαλάττιον
γενική	τοῦ/τῆς	θαλαττίου	τῆς	θαλαττίᾱς	τοῦ	θαλαττίου
δοτική	τῷ/τῇ	θαλαττίῳ	τῇ	θαλαττίᾳ	τῷ	θαλαττίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	θαλάττιον	τὴν	θαλαττίᾱν	τὸ	θαλάττιον
κλητική ὦ!		θαλάττιε		θαλαττίᾱ		θαλάττιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	θαλάττιοι	αἱ	θαλάττιαι	τὰ	θαλάττιᾰ
γενική	τῶν	θαλαττίων	τῶν	θαλαττίων	τῶν	θαλαττίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	θαλαττίοις	ταῖς	θαλαττίαις	τοῖς	θαλαττίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	θαλαττίους	τὰς	θαλαττίᾱς	τὰ	θαλάττιᾰ
κλητική ὦ!		θαλάττιοι		θαλάττιαι		θαλάττιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	θαλαττίω	τὼ	θαλαττίᾱ	τὼ	θαλαττίω
γεν-δοτ	τοῖν	θαλαττίοιν	τοῖν	θαλαττίαιν	τοῖν	θαλαττίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'βέβαιος' όπως «βέβαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Επίθετο

θαλάττιος, -ος, -ον & -ος, -ά, -ον

• αττικός τύπος του θαλάσσιος