ζακόνι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ζακόνι	τα	ζακόνια
γενική	του	ζακονιού	των	ζακονιών
αιτιατική	το	ζακόνι	τα	ζακόνια
κλητική		ζακόνι		ζακόνια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ζακόνι < → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /zaˈko.ni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ζα‐κό‐νι

Ουσιαστικό

ζακόνι ουδέτερο

• έθιμο, συνήθεια

  ※  Δημοτικό τραγούδι, προφορική καταγραφή από τη Δ. Μακεδονία, Ο σκλάβος, ※  ebooks.edu.gr Νέα Ελληνικά Β' ΕΠΑ.Λ. Γενικής Παιδείας, ημερομηνία ανάκτησης: 24-12-2024

  Σαν τί ζακόνι έχετε, τον ξένο δε δωρίζ’τε;
  Βγάζουν και τον δωρίζουνε. Κερνάει την αρραβώνα τ’.
  Πετάει η νύφ’ το πέπλο της, πετάει και τα στολίδια.
  – Πάψτε γύφτοι τα όργανα, πάψτε και τα νταούλια, να δούμε
  ποιος με κέρασε τούτη την αρραβώνα.
  – Εγώ ’μαι που στην κέρασα, εγώ σου τη δωρίζω.

Παροιμίες

• κάθε τόπος και ζακόνι, κάθε μαχαλάς και τάξη
• κάθε χώρα και ζακόνι, κάθε σπίτι και τάξη

Μεταφράσεις

    ζακόνι

Πηγές

• Καμπανάς, Ηλίας Ιω. (1990) Μονοτονικό λεξικό της δημοτικής: ορθογραφικό, ερμηνευτικό, ετυμολογικό. Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεων Καμπανά.