εἴρων

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	εἴρων	οἱ/αἱ	εἴρωνες
γενική	τοῦ/τῆς	εἴρωνος	τῶν	εἰρώνων
δοτική	τῷ/τῇ	εἴρωνῐ	τοῖς/ταῖς	εἴρωσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	εἴρωνᾰ	τοὺς/τὰς	εἴρωνᾰς
κλητική ὦ!		εἴρων		εἴρωνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		εἴρωνε
γεν-δοτ	τοῖν		εἰρώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κώδων' όπως «κώδων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εἴρων < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

εἴρων, -ωνος αρσενικό ή θηλυκό και ως επίθετο

• που αποκρύπτει τις σκέψεις του, ο υποκριτής, που λέει λιγότερα απ’ όσα σκέφτεται ή το ακριβώς αντίθετο από αυτό που σκέφτεται επιτηδευμένα.

Αντώνυμα

• ἀληθευτικός

Συγγενικά

 ετυμολογικό πεδίο 
εἰρων- 

• διειρωνόξενος
• εἰρωνεία
• εἰρώνευμα
• εἰρωνεύομαι
• εἰρωνευτής
• εἰρωνευτικός
• εἰρωνικός
• εἰρωνίζω
• ἐνειρωνεύομαι
• ἐξειρωνεύομαι
• ἐπειρωνεύομαι
• κατειρωνεύομαι

Πηγές

• εἴρων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• εἴρων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.