ευρετηρίαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ευρετηρίαση	οι	ευρετηριάσεις
γενική	της	ευρετηρίασης*	των	ευρετηριάσεων
αιτιατική	την	ευρετηρίαση	τις	ευρετηριάσεις
κλητική		ευρετηρίαση		ευρετηριάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ευρετηριάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευρετηρίαση < ευρετηριάζω + -ση

Ουσιαστικό

ευρετηρίαση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ευρετηριάζω

Μεταφράσεις

    ευρετηρίαση