ερευγμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ερευγμός	οι	ερευγμοί
γενική	του	ερευγμού	των	ερευγμών
αιτιατική	τον	ερευγμό	τους	ερευγμούς
κλητική		ερευγμέ		ερευγμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ερευγμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐρευγμός < ἐρεύγομαι (ρεύομαι)

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ɾevɣˈmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ρευγ‐μός

παλιότερος συλλαβισμός : ε‐ρευ‐γμός

Ουσιαστικό

ερευγμός αρσενικό

• (λόγιο) ρέψιμο

Συγγενικά

• ερεύγομαι

Μεταφράσεις

    ερευγμός

→ δείτε τη λέξη ρέψιμο