δυσχέρανση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δυσχέρανση	οι	δυσχεράνσεις
γενική	της	δυσχέρανσης*	των	δυσχεράνσεων
αιτιατική	τη	δυσχέρανση	τις	δυσχεράνσεις
κλητική		δυσχέρανση		δυσχεράνσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δυσχεράνσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσχέρανση < ελληνιστική κοινή δυσχέρανσις

Ουσιαστικό

δυσχέρανση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του δυσχεραίνω

Μεταφράσεις

    δυσχέρανση