δρακοκτόνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δρακοκτόνος	οι	δρακοκτόνοι
γενική	του	δρακοκτόνου	των	δρακοκτόνων
αιτιατική	τον	δρακοκτόνο	τους	δρακοκτόνους
κλητική		δρακοκτόνε		δρακοκτόνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δρακοκτόνος < δράκ(ος) + -ο- + -κτόνος

Προφορά

ΔΦΑ : /ðɾa.koˈkto.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δρα‐κο‐κτό‐νος

Ουσιαστικό

δρακοκτόνος αρσενικό

• (λαογραφία) αυτός που πραγματοποιεί δρακοκτονία

  ※  Όπως φαίνεται από τα διάφορα παραμύθια και τις άλλες παραδόσεις του λαού μας, οι δράκοι, οι δράκαινες, τα δρακόσπιτα και οι δρακοκτόνοι είναι ένα αρκετά προσφιλές στοιχείο που συναντάμε στην ελληνική λαογραφία, αλλά και στην αρχαία ελληνική μυθολογία. (Διονύσης Σιμόπουλος, Ο ουρανός της Ελλάδας: Άνοιξη, (Αθήνα: Μεταίχμιο), 2020. σελ. 103)

Μεταφράσεις

    δρακοκτόνος