δοκιμαστήριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	δοκιμαστήριον	τὰ	δοκιμαστήριᾰ
γενική	τοῦ	δοκιμαστηρίου	τῶν	δοκιμαστηρίων
δοτική	τῷ	δοκιμαστηρίῳ	τοῖς	δοκιμαστηρίοις
αιτιατική	τὸ	δοκιμαστήριον	τὰ	δοκιμαστήριᾰ
κλητική ὦ!		δοκιμαστήριον		δοκιμαστήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δοκιμαστηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		δοκιμαστηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δοκιμαστήριον (ελληνιστική κοινή) < (αρχαία ελληνική δοκιμάζω) δοκιμασ- + -τήριον

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ καθαρεύουσα: δοκιμαστήριον ⇘ νέα ελληνικά: δοκιμαστήριο

Ουσιαστικό

δοκιμαστήριον ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) τρόπος ελέγχου, δοκιμή

Πηγές

• δοκιμαστήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.