διῶρυξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	διωρῠχ- (ελληνιστική: διωρυγ-)
ονομαστική	ἡ	διῶρυξ	αἱ	διώρυχες
γενική	τῆς	διώρυχος	τῶν	διωρύχων
δοτική	τῇ	διώρυχῐ	ταῖς	διώρυξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διώρυχᾰ	τὰς	διώρυχᾰς
κλητική ὦ!		διῶρυξ		διώρυχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διώρυχε
γεν-δοτ	τοῖν		διωρύχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διῶρυξ < διορύσσω διoρύττω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

διῶρυξ θηλυκό γενική: διώρυχ-ος, ελληνστική: διώρυγ-ος

1. το κανάλι
2. (μεταφορικά) κάποιο πέρασμα (όπως, υπόγειο, στοά)
3. λάκκος

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	διωρῠγ- (αρχαία κλίση: διωρῠχ-)
ονομαστική	ἡ	διῶρυξ	αἱ	διώρυγες
γενική	τῆς	διώρυγος	τῶν	διωρύγων
δοτική	τῇ	διώρυγῐ	ταῖς	διώρυξῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διώρυγᾰ	τὰς	διώρυγᾰς
κλητική ὦ!		διῶρυξ		διώρυγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διώρυγε
γεν-δοτ	τοῖν		διωρύγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Συγγενικά

• διορύττω
• διώρυγμα
• διωρυχή

Πηγές

• διῶρυξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διῶρυξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.