διφούρκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	διφούρκι	τα	διφούρκια
γενική		—		—
αιτιατική	το	διφούρκι	τα	διφούρκια
κλητική		διφούρκι		διφούρκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διφούρκι < (δις) δι- + φούρκ(α) + -ι

Ουσιαστικό

διφούρκι ουδέτερο

• σιδερένιο διχαλωτό εργαλείο, με το οποίο ρίχνουν ξύλα στο ασβεστοκάμινο

Μεταφράσεις

    διφούρκι