διασημότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διασημότης	αἱ	διασημότητες
γενική	τῆς	διασημότητος	τῶν	διασημοτήτων
δοτική	τῇ	διασημότητι	ταῖς	διασημότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	διασημότητα	τὰς	διασημότητας
κλητική ὦ!		διασημότης		διασημότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασημότης (μαρτυρείται από το 1858) < διάσημ(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

διασημότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η διασημότητα