διαμήνυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διαμήνυση	οι	διαμηνύσεις
γενική	της	διαμήνυσης*	των	διαμηνύσεων
αιτιατική	τη	διαμήνυση	τις	διαμηνύσεις
κλητική		διαμήνυση		διαμηνύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαμηνύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαμήνυση < διαμηνύω + -ση

Ουσιαστικό

διαμήνυση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαμηνύω

Μεταφράσεις

    διαμήνυση