διαλεκτική

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαλεκτική < (αντιδάνειο) Dialektik < αρχαία ελληνική διαλεκτική τέχνη

Προφορά

Ομώνυμα / Ομόηχα

• διαλεκτικοί

Ουσιαστικό

διαλεκτική θηλυκό

1. (φιλοσοφία) μέθοδος η οποία χρησιμοποιεί τη συζήτηση με συνεχείς ερωταποκρίσεις στην αναζήτηση της αλήθειας
2. (ειδικότερα) (στη μαρξιστική φιλοσοφία) η ιδέα ότι τα αντίθετα έχουν λογική συνέχεια και δεν είναι ανεξάρτητα το ένα από το άλλο
3. (καταχρηστικά) κάποια κατάσταση στην οποία υπάρχουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ των στοιχείων τα οποία συνθέτουν ένα σύνολο

   ...γεμάτο τόλμη για όσους τα αγαπήσαμε, και πολιτικές αναφορές «κάτω οι διαλεκτικές των τεχνικών της εξουσίας» ή όπως ακούγεται από τον χορό...

Συγγενικές λέξεις

• διαλεκτικός

Μεταφράσεις

    διαλεκτική

αγγλικά : dialectic (en) γαλλικά : dialectique (fr) γερμανικά : Dialektik (de) πολωνικά : dialektyka (pl) ρωσικά : диалектика (ru)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

διαλεκτική

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του διαλεκτικός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

διαλεκτική

• ονομαστική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του διαλεκτικός