δεξίωσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

δεξίωσις < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή δεξίωσις

Ουσιαστικό

δεξίωσις

• η υποδοχή

Συγγενικά

• δεξιεύομαι (δεξιώνομαι, υποδέχομαι)
• δέξιμον
• δεξιοῦμαι (καλοπιάνω)
• δεξιῶ, δεξιώνω (κολακεύω)

επίσης

• ἀμφοτεροδεξίωσις
• αὐτοδεξίωσις

→ και δείτε τη λέξη δεξιός

Πηγές

• δεξίωσις -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	δεξίωσῐς	αἱ	δεξιώσεις
γενική	τῆς	δεξιώσεως	τῶν	δεξιώσεων
δοτική	τῇ	δεξιώσει	ταῖς	δεξιώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	δεξίωσῐν	τὰς	δεξιώσεις
κλητική ὦ!		δεξίωσῐ		δεξιώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δεξιώσει
γεν-δοτ	τοῖν		δεξιωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δεξίωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική δεξιόομαι / δεξιοῦμαι, δεξιω- + -σις (-ωσις) < δεξιός

Ουσιαστικό

δεξίωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• χαιρετισμός με το δεξί χέρι
• (μεταφορικά) καλωσόρισμα

Δείτε επίσης

• και στην καθαρεύουσα: δεξίωσις: η δεξίωση

Πηγές

• δεξίωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δεξίωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.