γεώμορο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	γεώμορο	τα	γεώμορα
γενική	του	γεωμόρου & γεώμορου	των	γεωμόρων
αιτιατική	το	γεώμορο	τα	γεώμορα
κλητική		γεώμορο		γεώμορα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεώμορο < μεσαιωνική ελληνική γεώμορον, ουσιαστικοποιημένο επίθετο από την (ελληνιστική κοινή) γεωμόρος (επίθετο: που οργώνει τη γη) < αρχαία ελληνική γεωμόρος (ουσιαστικό: που έχει μερίδιο γης)

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝeˈo.mo.ɾo/

Ουσιαστικό

γεώμορο ουδέτερο

• η ποσότητα, το μερτικό που δίνει ο καλλιεργητής της γης στον ιδιοκτήτη της

  *: ≈ συνώνυμα: μορτή

Μεταφράσεις

    γεώμορο