βρόντος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βρόντος	οι	βρόντοι
γενική	του	βρόντου	των	βρόντων
αιτιατική	τον	βρόντο	τους	βρόντους
κλητική		βρόντε		βρόντοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρόντος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βρόντος αρσενικό

1. ο ήχος της βροντής
2. (γενικότερα) κάθε πολύ δυνατός ήχος, κυρίως όταν συνοδεύεται και από δόνηση

   Γι’ αυτή το πέρα­σμα του καιρού το μετρά ο βρόντος του αργαλειού της κάτω στο ανήλιαγο και απάτωτο κατώγι. (Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, Ο Πύργος του Ακροπόταμου )

Εκφράσεις

• στο βρόντο

Μεταφράσεις

    βρόντος

γαλλικά : grondement (fr)