βολβίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	βολβίον	τὰ	βολβίᾰ
γενική	τοῦ	βολβίου	τῶν	βολβίων
δοτική	τῷ	βολβίῳ	τοῖς	βολβίοις
αιτιατική	τὸ	βολβίον	τὰ	βολβίᾰ
κλητική ὦ!		βολβίον		βολβίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βολβίω
γεν-δοτ	τοῖν		βολβίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βολβίον βολβ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -ίον

Ουσιαστικό

βολβίον ουδέτερο

• υποκοριστικό του βολβός (Ἱπποκράτης, Γυναικεῖα (Hp.Mul.2.196.)

  ≈ συνώνυμα: βολβίσκος, βολβίδιον

Πηγές

• βολβίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.