αυτοϋπονόμευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αυτοϋπονόμευση	οι	αυτοϋπονομεύσεις
γενική	της	αυτοϋπονόμευσης*	των	αυτοϋπονομεύσεων
αιτιατική	την	αυτοϋπονόμευση	τις	αυτοϋπονομεύσεις
κλητική		αυτοϋπονόμευση		αυτοϋπονομεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αυτοϋπονομεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυτοϋπονόμευση < αυτοϋπονομεύομαι + -ση

Ουσιαστικό

αυτοϋπονόμευση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αυτοϋπονομεύομαι

Μεταφράσεις

    αυτοϋπονόμευση