αυτονόμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αυτονόμηση	οι	αυτονομήσεις
γενική	της	αυτονόμησης*	των	αυτονομήσεων
αιτιατική	την	αυτονόμηση	τις	αυτονομήσεις
κλητική		αυτονόμηση		αυτονομήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αυτονομήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυτονόμηση < αυτονομούμαι + -ση

Ουσιαστικό

αυτονόμηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του αυτονομούμαι

Μεταφράσεις

    αυτονόμηση