αποκοίμιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποκοίμιση	οι	αποκοιμίσεις
γενική	της	αποκοίμισης*	των	αποκοιμίσεων
αιτιατική	την	αποκοίμιση	τις	αποκοιμίσεις
κλητική		αποκοίμιση		αποκοιμίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποκοιμίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποκοίμιση < (ελληνιστική κοινή) ἀποκοίμησις

Ουσιαστικό

αποκοίμιση θηλυκό

• (κυριολεκτικά) (μεταφορικά) η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αποκοιμίζω

Άλλες μορφές

• αποκοίμισμα

Μεταφράσεις

    αποκοίμιση